رویدادهای روز سینما - New cinema news

پوستر فیلم سینمایی سیگنال آخر هفتمین ساخته غزاله شرکاء کارگردان کشورمان

بازیگران : فرزانه کلاهی ، داریوش سماواتی ، حسین نجفی ، احسان ترکاشوند، ژیلا محمدی سدید ، سجاد شمسینی غیاثوند ، علیرضا رمضانی ، بهروز علی پور شهپر ، مجید ایمانی ، محمد دمیرچی ، اکبر گیاهی ، روزبه اصولی تبریزی ، علیرضا کهن ترابی ، حسین فتحی ، جعفر رمضان زاده
 

 

 

​

​​

فیلم سینمایی سیگنال آخر در شهرهای تهران و کرج فیلمبرداری شده است .

فیلم سینمایی سیگنال آخر حکایت شجاعت یک جوان و پیرمردی راننده است که برای رهایی دختری از چنگ گروگانگیرها تلاش می کنند.

فیلم‌های کوتاه جشن» و تاریکی » در جشنواره فیلم رود ایلند»  آمریکا به نمایش گذاشته خواهند شد.

فیلم کوتاه جشن» در دومین حضور جهانی خود در سی و هفتمین جشنواره رود آیلند» حضور خواهد داشت که یکی از ۱۰ جشنواره‌ی برتر فیلم کوتاه در ایالات متحده محسوب می‌شود.

همچنین فلیکرز رود یکی از جشنواره‌های شاخص فیلم و مورد تائید آکادمی علوم و هنرهای سینمایی (اسکار) است و بر این اساس فیلم‌های برنده در این رویداد سینمایی واجد شرایط در شاخه بهترین فیلم کوتاه جوایز اسکار خواهند شد.

فیلم کوتاه جشن» در اولین حضور جهانی خود در بیست و پنجمین دوره فستیوال پالم اسپرینگز» کالیفرنیا نیز حضور داشته است و در خلاصه داستان آن آمده است: اتفاقی عجیب در شب بازگشایی مجدد یک شهربازی متروکه روند برپایی جشن افتتاحیه را مختل می کند.

از جمله بازیگران این فیلم می توان به پژمان یاوری، امیر احمد قزوینی، نوید نوری و فرشاد ارشادی اشاره کرد.

اما فیلم کوتاه تاریکی» به کارگردانی سعید جعفریان نیز اولین نمایش جهانی خود را در بخش رقابتی فیلم‌های کوتاه جشنواره کن تجربه کرد و پس از آن به جشنواره تورنتو نیز دعوت شد.

در خلاصه داستان تاریکی» آمده: "سامان غیبش زده و صبا برای پیدا کردن او پا به تاریکی خیابان‌های خالی می‌گذارد".

در این فیلم کوتاه به تهیه‌کنندگی رامبد جوان بازیگرانی چون مهسا علافر و بانیپال شومون ایفای نقش کرده اند.

سی وهفتمین جشنواره بین‌المللی فیلم رود آیلند» از تاریخ ۶ تا ۱۱ اوت ۲۰۱۹ (۱۵ تا ۲۰ مرداد ماه سال جاری) در آمریکا برگزار می‌شود.

در آستانه اکران فیلم سینمایی تپلی و من» به کارگردانی حسین قناعت از پوستر و تیزر این فیلم رونمایی شد.

پوستر و جدیدترین تیزر فیلم سینمای تپلی و من» به کارگردانی حسین قناعت رونمایی شد. این اثر سینمایی قرار است از چهارشنبه دوم مرداد در سینماهای کشور اکران شود.

در این فیلم حسن معجونی، میترا حجار، یوسف تیموری، سیروس گرجستانی، نادر سلیمانی و رامین ناصر نصیر سامیار محمدی، مرتضی زارع و عباس محبوب بازی کرده اند.

تپلی و من» برنده پروانه زرین بهترین بازیگر کودک از سی و یکمین دوره جشنواره بین المللی کودک نوجوان اصفهان در سال۱۳۹۷ شد.

در خلاصه این فیلم آمده است: زندگی رامین، فیلمنامه‌نویس ۴۰ ساله‌ تنها و ناموفق با ورود پسری ۸ ساله به نام تپلی دگرگون می‌شود. چهره‌ تپلی اما برای مرد بیش از حد آشناست.

ذهن زیبا» فیلمی به کارگردانی ران هاوارد» دربارهٔ زندگی جان نش» ریاضیدان برجسته و برندهٔ جایزه نوبل اقتصاد است. موسیقی متن ذهن زیبا» را جیمز هورنر» آهنگساز و رهبر ارکستر آمریکایی ساخت و بخاطر این اثر نامزد دریافت جوایز گلدن‌گلوب و اسکار شد. هورنر در طول زندگی ۶۲ ساله خود برای بیش از ۱۰۰ اثر سینمایی موسیقی متن ساخت و دو جایزه اسکار و شش جایزه گرمی دریافت کرد.

فهرست فیلمهای حاضر در هفتاد و دومین دوره جشنواره فیلم کن با اضافه شدن دو فیلم به بخش رقابتی و همچنین چند فیلم به بخش های نوعی نگاه، نمایشهای ویژه و نمایش نیمه شب کامل شد.

به گزار ش ایسنا، فیلم روزی روزگاری در هالیوود» جدیدترین ساخته کوئنتین تارانتینو» که حضور آن در جشنواره کن در هاله‌ای از ابهام قرار داشت در نهایت به جشنواره رسید و به عنوان یکی از فیلم‌های بخش رقابتی برای کسب جایزه نخل طلای بهترین فیلم رقابت می‌کند.

داستان فیلم روزی روزگاری در هالیوود» درباره گروه تبهکار منسون» به سرکردگی چار منسون» است که در اوت ۱۹۶۹ در یک شب چندین نفر را در یک ست‌گاه هالیوودی متعلق به رومن پولانسکی» کارگردان مطرح لهستانی-فرانسوی سلاخی کردند که یکی از این افراد شارون تیت» همسر باردار پولانسکی» بود. پولانسکی» برای مدتی به اشتباه تصور می‌کرد که بروس لی» احتمالاً قاتل همسر وی بوده است.

آل پاچینو»، مارگو روبی»، کرت راسل»، داکوتا فانینگ»، تیم رأس» و بروس درن» ترکیب بازیگران مطرح این فیلم را در کنار بازیگران اصلی یعنی لئوناردو دی‌کاپریو» و برد پیت» تشکیل می‌دهند.

اما دیگر فیلم اضافه شده به بخش رقابتی کن ۲۰۱۹، فیلم مکتوب عشق من: اینترمتسو» ساخته عبدالطیف کشیش» است. این کارگردان فرانسوی اولین فیلم از سه گانه مکتوب» را به جشنواره ونیز برد اما با قسمت دوم با نام مکتوب عشق من: اینترمتسو» بار دیگر به کن بازخواهد گشت، جایی که در سال ۲۰۱۳ با فیلم آبی گرم‌ترین رنگ است» برنده نخل طلا شد.

در بخش نوعی نگاه جشنواره کن نیز فیلم نور ابدی» ساخته گاسپار نوئه» کارگردان مطرح فرانسوی-آرژانتینی به همراه یک بار در تروبشوسکی» به کارگردانی لاریسا سادیلوا» از روسیه به فهرست فیلم‌های اضافه شده‌اند.

chicuaroted» به کارگردانی گاوئل کارسیا برنال»، رشته کوه‌ی رؤیا» به کارگردانی پارتریشو گازمن»، آتش روی یخ» ساخته لیلا کانرز» و ۵۸» از دان کراوس» نیز آثار هستند که به فهرست فیلم‌های بخش نمایش‌های ویژه اضافه شدند.

هفتاد و دومین جشنواره فیلم کن از تاریخ ۱۴ می (۲۴ اردیبهشت) با نمایش فیلم مرده‌ها نمی‌میرند» به کارگردانی جیم جارموش» در مراسم افتتاحیه آغاز به کار می‌کند و تا ۲۵ می (۴ خرداد) ادامه خواهد داشت.

 فیلم انیمیشن روباه» از تولیدات مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی به کارگردانی صادق جوادی» موفق به دریافت جایزه بهترین فیلم کوتاه جشنواره انیمیشن و تلویزیونی ایتالیا شد.
روباه» ایرانی از ایتالیایی‌ها جایزه گرفت

بیست و سومین دوره جشنواره فیلم‌های کوتاه انیمیشن و تلویزیونی ایتالیا از ۱۱ تا ۱۳ آپریل ۲۰۱۹ در شهر تورین ایتالیا برگزار شد و فیلم انیمیشن روباه» ساخته صادق جوادی» موفق به دریافت جایزه بهترین فیلم کوتاه این جشنواره ملقب به جایزه پلچینا» شد.

در بیانیه هیات داوران جشنواره آمده است: این فیلم نمایش زیبا و استعاره‌ای قابل لمس از شجاعت، با به تصویر کشیدن مبارزه‌ی روباه برای عشق و بقا است.»

در این رویداد، ۵۰۰ فیلم انیمیشن از ۵۰ کشور جهان شرکت داشتند.

در خلاصه داستان انیمیشن روباه» آمده است: روباه جوان و چالاکی هنگام تجربه‌ی اولین عشق به دست شکارچی اسیر می‌شود. شکارچی زنگوله‌ای بر گردنش آویخته و رهایش می‌کند. روباه زنگوله بر گردن توانایی زندگی در جنگل، شکار و. را از دست می‌دهد و تنها راه نجاتش، اهلی شدن و بازگشت نزد شکارچی است.»

روباه» تاکنون در جشنواره‌های الچه اسپانیا، کارتون‌کلاب ایتالیا، رجینا کانادا، انیما انیما صربستان، سینه‌انیما پرتغال، انیمست رومانی، فلوکسوس هلند، آتن یونان، فنیسیان فرانسه، لیسبون پرتغال و کوهستان سبز آمریکا به نمایش درآمده و موفق به دریافت جایزه بهترین انیمیشن کوتاه جشنواره وارنا» بلغارستان شده است. این فیلم در یازدهمین دوره‌ی جشنواره پویانمایی تهران نیز برنده دو جایزه بهترین فیلم (جایزه اول بخش مسابقه ملی) و بهترین آهنگسازی شد.

نگاهی به فیلم کتاب سبز» اثر پیتر فارلی/ سفرهای موازی در کتاب سبز

سینماسینما، محمد حمیدی

نام فیلم برگرفته از دفترچه راهنمایی است که در دوران تفکیک نژادی در آمریکا، برای گردشگران سیاه پوست تهیه شده بود تا در مدت سفر خود مراکز اقامتی، تفریحی و پذیرایی را که به رنگین پوستان خدمات ارائه می دادند، به سهولت و بدون دردسر پیدا کنند. داستان فیلم در برهه ای اتفاق می افتد که چندین دهه مبارزات مدنی سیاهپوستان برای کسب حقوق شهروندی و حذف تبعیض های نژادی به مراحل حساس و سرنوشت ساز پیروزی نزدیک می شده است.

کتاب سبز» روایتی است دلنشین از انبوه مفاهیم انسانی چون تحول و رشد، عشق، یادگیری، آموختن، تسامح، مدارا، غرور و ایثار در کنار تعصب، نژادپرستی، خشونت کور و جمود فکری در مقیاس فردی و اجتماعی. روایتی که نه بر قصه پردازی یک نویسنده خیال پرداز، که بر تاریخ واقعی، مبتنی بوده و این داستان شاهدی گویا بر این مدعاست که تاریخ صرفا سرگذشت فرمانروایان و تمداران و جنگ ها و کشتارها نیست و جویندگان واقعی تاریخ در صورت مداقه در زندگانی توده مردمان عادی، داستان ها و آموزه های بسیار زیبایی خواهند جست.

در سیر روایی قصه فیلم، دو سفر به تصویر کشیده شده است. یک سفر ظاهری و برونی و یک سفر بزرگ تر و حیرت انگیزتر درونی که در آن حرکت قهرمان داستان از نفرت و تعصب و نژادپرستی شروع شده و به عشق و همدلی و نوع دوستی و سعه صدر منتهی می شود. از سوی دیگر این قصه بیانگر گوشه ای از فداکاری، شجاعت و هوشمندی کسانی است که به تغییرات بزرگ در جوامع مدد رسانده اند.

جامعه سیاهان آمریکا طی حرکت تاریخی خود از جایگاه برده مصلوب الاختیار شش دانگ سفید پوستان تا کسب کرسی ریاست جمهوری، راه دشوار و طولانی و پر رنجی را طی کرده که بخش مهمی از تاریخ این کشور را تشکیل داده است، لیکن در این حرکت، خیل کثیری از مردان و ن اعم از تمدار، حقوقدان، هنرمند و صاحب قلم و حتی ن خانه دار سهیم بوده اند. مطالعه این سیر تاریخی دردناک و پر مشقت بیش از ۲۰۰ ساله و آگاهی از عمق تعصب، خشونت و بی منطقی حاکم بر تفکر نژادپرستی و خون های به ناحق ریخته شده در این راه، گاه خواننده را به یاس و سرخوردگی مبتلا کرده و پیروزی این جنبش وی را به شگفتی وا می دارد.

طی دهه ها، جنبش ضدنژادپرستی طیف وسیعی از کنش گران را به تکاپو واداشته بود که هر کدام به مقتضای اطلاعات و توانمندی های خود نوعی از مبارزه را انتخاب کرده بودند، از طرح دعاوی حقوقی و قانونی گرفته تا سوادآموزی و مبارزه جهت حق رای، تحصن، تحریم شرکت ها و موسسات تبعیض آمیز و حتی مقابله مسلحانه با گروه های تروریستی و خشونت طلب مانند کوکلاس کلان. در این میان شخصیت دکتر دان شرلی (ماهرشالا علی) نوعی خاص از مبارزات ضدنژادپرستی را به سبک خود برگزیده و با آگاهی از مشقات و هزینه های آن پا به میدان گذاشته است. کار مهم او را می توان هدف قرار دادن عمق ضمیر و وجدان نژاد پرستان با سلاح هنر نامید، لیکن نوع تلاش وی صرفا در توان کسانی است که توانایی ها و تخصص های علمی، ورزشی و هنری سطح بالایی داشته و می توانستند با کسب محبوبیت و شهرتی فراتر از دنیای سیاه پوستان، در پارادیم های ذهنی نژاد پرستان تزل و خدشه وارد کنند. او به خوبی واقف بود که وقتی یک فرد یا جامعه به حتی یک سیاهپوست کرنش کرده و احترام بگذارد، ناخودآگاه از توانایی آنها برای تحقیر نوع و نژاد سیاهپوستان کاسته خواهد شد.

در آغاز فیلم یکی از قهرمانان اصلی فیلم شخصیت تونی لیپ (ویگو مورتنسن) به تصویر کشیده شده است، او یک مستخدم ساده ایتالیایی-آمریکایی در یک کلوپ شبانه است که به واسطه قدرت بدنی و اقتدار شخصیتی خود وظیفه حفظ نظم را بر عهده دارد (که این نوع کارکنان نوعا بانسر نامیده می شوند). وی علاوه بر این صفات، از هوش بالایی برای برقراری مناسبات اجتماعی و اقناع دیگران نیز برخوردار است، به طوری که از غائله ای خود ساخته در رابطه با کلاه مورد علاقه یکی از مشتریان قدرتمند و سرشناس کلوپ، بهترین بهره را برای نزدیک شدن و محبوبیت نزد وی می برد.

تونی انسانی است خانواده دوست، مقتدر و تا حد زیادی مغرور و خودبین و شکم پرست و در عین حال دارای عزت نفس که هر چند ممکن است از مسابقه ساندویچ خوری برای پول درآوردن روی گردان نباشد، ولی از کار کردن با باندهای نوعا خلافکار ایتالیایی سر باز می زند. فیلمنامه نویس اثر برای بیان خصوصیات شخصیتی وی به نحو هنرمندانه ای از لحظات کوتاه و گویا استفاده می کند. سکانس کوتاه پذیرایی از تعمیرکاران سیاه پوست توسط دلورس همسر تونی (لیندا کاردلیانی) و دور انداختن لیوان ها توسط تونی و برداشتن آنها از سطل توسط دلورس، به خوبی شکاف عمیق دیدگاه وی و همسرش در خصوص سیاه پوستان و اعتقادات نژادی آن دو را نشان می دهد، اختلاف دیدگاهی که ظاهرا هیچ بحثی در خصوص آن نمی کنند و جزیی از زندگی جاری آنها شده و در عین حال نتوانسته خللی در عشق آنها به یکدیگر ایجاد کند.

قهرمان دیگر فیلم دکتر شرلی، جوان سیاه پوست خوش شانسی است که در جامعه نسبتا نژادپرست آمریکای دهه های ۴۰ تا ۶۰، این فرصت را داشته که به واسطه استعداد خاص خود در موسیقی، تعلیمات آکادمیک موسیقی و علمی را به انتها رسانده و برای خود جایگاهی در طبقات بالای اجتماعی بدست آورد. او مثل یک شاهزاده زندگی می کند و به شدت پایبند اصول اخلاقی است، لیکن به واسطه این موقعیت خاص، فردی تنها و فاقد پایگاه اجتماعی است چرا که هنوز سیاه پوستان زیادی مثل او وجود ندارند که به این سبک زندگی کنند و سفیدپوستان نیز هر چند به هنر او ارج می نهند، لیکن هیچ گاه او را فردی از خود نمی دانند و خارج از زمان نوازندگی، جایگاهی برای او در میان خود قائل نیستند. او چنان در دنیای تنهایی خود غرق شده است که حتی به اندازه یک فرد عادی و عامی آمریکایی نیز از هنرمندان موسیقی کشور و نژاد خود اطلاع ندارد.

تعامل مستمر بین دو شخصیت اصلی فیلم، جریان دو سویه ای از تجربه و آگاهی برای هر دو طرف را به ارمغان آورده و بدون از بین بردن خصوصیات اصلی شخصیتی هر دو نفر، هر دو را از نو تعریف می کند. هر چند به ظاهر تونی از نظر جایگاه اجتماعی و سواد در سطح پایین تری نسبت به دکتر شرلی قرار دارد، ولی این بدان معنی نیست که او نمی تواند چیزی به شرلی بیاموزد مثلا زمانی که او با کلام عامیانه خود به دکتر یادآوری می کند که او فوک نیست که در سطح و حوزه ای که آموزش دیده، محدود بماند. این گفتگوها و رفتارها منجر به تحولی دلپذیر در هر دو شده و نهایتا منجر به رابطه ای همیشگی و عمیق بین آن دو می گردد. فیلم مملو از دیالوگ ها و سکانس های تاثیرگذاری ست که آموزش نامه نگاری به تونی توسط دکتر شرلی یکی از آنهاست و این سوژه زمانی به اوج زیبایی خود می رسد که تونی سعی می کند دکتر را متقاعد کند که به برادر خود نامه ای بنویسد. جمله کلیدی فیلم نه از زبان هر کدام از این دو شخصیت که از زبان همکار آلمانی دکتر شرلی بیان می شود، آنجا که می گوید: نبوغ کافی نیست، باید شجاعت به خرج بدی تا قلب مردم را عوض کنی.»

دیالوگ های عمیق و در عین حال روان و تاثیرگذار فیلم و پرداخت قوی و بدون اغراق شخصیت ها، سیر منطقی تعمیق روابط انسانی دو قهرمان فیلم به همراه بازی خوب و روان ماهرشالا علی (دکتر دان شرلی) و ویگو مورتنسن (تونی لیپ) به همراه تصویربرداری جذاب از نواحی برون شهری آمریکا، به درستی باعث شده اند که این فیلم نسبتا کم خرج و ساده در زمره یکی از ده فیلم برتر سال قرار گرفته است و نشان داد که در هالیوود هم هر چند جلوه ها و تکنیک های بصری پر زرق و برق و پر هزینه از ارج و منزلت شایسته خود برخوردار هستند، لیکن هنوز حرف اول را محتوا و داستان فیلم می زند.